Döntsches

Jan sitt inne Schoul un schall nu'n litt'n Opsatz schriib'n ober "Hektik". He oberlech un is no 20 Sekund'n ferdich un giff de Aabait af. De Schoumester: "Wat schall dat denn? Hier stait 1,2,3,16,17,18,19,20,21,31. Wat hedd dat met "Hektik" to doun?!" Jan: "Veel, ek hebb ein, twei, drei Schwestern, 16, 17 und 18 Joar old. De erste hedd an'n 19. eere Dooch, de tweite an'n 20. un de dritte an'n 21. Un vondooch hebbt wi den 31. un nix is pesseert. Dor kummt ober Hektik op, dat kanns glöib'n."

 

De Buur hett sik ophungen, dor seggt de Buursfro to'n Knecht: Go mol eben na'n Pastor und segg een Bescheed, dat de Buur sik ophungen hett, awer baller een dat nich so för'n Kopp. Mak dat'n beten vegelinsch.

 

De Knecht geiht na'n Pastor un seggt. Herr Pastor, ik schall man blot Beeschet seggen: Deen Chef het mien Chef mit'n Lasso iinfungen!

 

Jan sitt vo de Döör un Fritz föiert met sin Rad vobi. "Fritz, din Schutzblick klappert""Wat sechs du?""Fritz, din Schutzblick klappert""Ek hör nix, min Schutzblick klappert!"

 

An Obend unnerhoult sek de Kou met dat Peerd. "Na, wi weer de Dach?" sech de Kou. "Och, dat is de rainste Plackerei, von morgen bet oobends mudd ek den Woog'n tein, un sogoar an'n Sonndach holt mi de Buer un ek mudd de Kutsch'n tein", antert das Peerd."Dat würd ek mi nich beiern loot'n, beschweer di doch mol bi'n Tierschutzverband", sech de Kou. "Nee, dat gait nich, wenn de Buer maakt, dat ek ouk noch lees'n un schriib'n kann, mudd ek sine Büroarbait ouk noch mook'n!!!"

 

As Jan an_n Obend 'n Budd'n Beir opmookt, sech sin Frou to em: "Du, wat würds du doun, wenn wi in'n Lotto gewinn'n? " "Jo," sech Jan´, "ek würd de Hälfte von dat Geld neehm'n un di verloot'n!" Sin Frou griint böis: "So? Wi hebbt nämlich 12 Euro gewunn'n. Hier hess du sess un nu pack din Sook'n un hau af!"

 

Ek hebb les'n, dat 1-2 Glas Wiin geg'n Corona help'n schall, ober worum schriff man 12 met Bindestrich?!

 

Dat Handy pingelt an'n Stammdisch: Se sitt aal an'n Disch un klönt. Dor pingelt bi Jan dat Telefon. He holt dat ut sine Tasch'n un melt sek, aal hört to un lüstert: "Jan Meier, och du biss dat Haini, schöin dat du anroup'n dais, ek woll ok noch met di snack'n. Wat ek woll? Ek woll mi entschuldig'n, dat ek diene Schüpp'n keputtmookt hebb, de du mi leint hars. ....Wi dat pesseert is? Jo, ek weit gor nich wi ek di dat seig'n schall ...dat is mi pesseert, as ek din Hund begroob'n hebb..... Jo, de is dout. ....Wi dat pesseert is? ... Jo, de Füerwehr hedd em nich sein un hedd em doutföiert.... Wisou, Füerweer? Jo, dat weer doch, wail din Huus brenn.....Dat weiss du gor nich, jo, dat is so wii't is, dat Huus is totool doolbrennt ......Jo, Haini, ek verstoh di, nu bliiv man ruhich. Reech di doch nich so op. 'n Huus kanns wo opboun.....Du wull nu met Else snacken? .....Dat gait nich. Wisou nich? ....Nu, Else is bi dat Füer to Doue koom'n un wi hebbt eer gistern beerdicht....Haini?...Haini? ....H-a-i-n-i ?........He hedd oplech."

 

Gistern weer bi us in Syke ne Gerichtsverhandlung. Ankloocht weer Jan Meier, wail he keine Alimente betoolt har. Aal sind se dor: Jan Meier un Anno de Mudder von dat Kind. De Richter: "Herr Meier, Sie sind heute angeklagt, weil Sie keine Alimente gezahlt haben. Fangen wir mal ganz vorne an: Haben Sie die hier anwesende Anna Schierenbeck geschwängert?" Keine Antwoert. De Richter: "Nochmal, haben Sie die hier anwesende Anna Schierenbeck geschwängert?" Wo keine Antwoert. Dor gait de Gerichtsdiener op den Richter to un flüstert em wat in't Oer: "Herr Richter, ich glaube Herr Meier versteht Sie nicht. Soll ich es mal versuchen?" De Richter nickt. Gerichtsdiener: "Jan, hess du Anno naiht?" Jan: "Jo!" Gerichtsdiener: "Un wi is dat hiermet?" Dorbi riff he Duum'n un Zaigefinger aneinanner, so wi man dat mookt, wenn man betool'n meint. Jan: "Nö, Geld hebb ich dorfo nich noom'n!"

 

Ek frooch min Frou: " Wat giff dat morgen to eet'n?" Se hedd antert: "Nix". Ek: "Vondooch geiv dat nix, morgen giff das nix un wat is met obermorgen?" Min Frou: "Denn giff dat ouk nix!" Ek: "Wisou dat denn?" Min Frou: "Ek hebb fo drei Dooch kookt!"

 

Jan is Seimann un kummt jüs wo tröich. He is lang unnerweechs ween un sin erster Wech as he in'n Hoob'n ankummt, is de Puff. He soch sek ne Deern ut un gait met er op't Zimmer. As he sek uttoog'n hedd, kickt de Deer em vom bob'n bet unnen an, se mutt jo weet'n wat op er tokummt. "Wat is dor op din Klaus-Elvis intätowiert? Rumbalotte? Wat schall dat denn?!" Jan: "Nee, dat hess du nich richtich lees'n. Wenn du mi 'nbeten help'n dais, kanns du dat beter lees'n. Dor stait neemlich: Ruhm und Ehre der baltischen Ostseeflotte."

 

Bi Hagenbeck is'n Oop utbüxt. De Pleeger loupt achter em her, ober de Oop ledd sek nich kriig'n. He sütt ne groude Eik'n un kladdert bet in de Spitz. De Pleegers beetelt un roupt, dat helpt aals nix. De Füerweer kummt un föiert de lang'n Lettern ut, se reckt ober nich ganz bet boob'n. In dissen Moment gait de Karkendöör oop'n un de Pastour kummt rut, kickt sek dat Spektook'l an un sech: "Ek glöiv ek kriich dat hen". He gait op de Eik'n to snackt 'n poor Wöier met den Oop'n un de Oop kummt doolschoot'n. "Herr Pastour, wi hebbt Se dat denn henkreeg'n?" "Dat weer ganz einfach. Wenn Du fök'ner in de Kark'n günst, wüsst du dat. Ek hebb dat doon wat ek jimmer in'n Gottesdienst do, dat Krüüz. Ek hebb sech: [Wenn du nich sofort runnerkumms), dorbi hebb ek de Hand von boob'n no unnen un denn von links no rechts haut (sooch ek den Baum af!

 

Heinz Tödtmann