De Postillion

1. Wer kennt ehm nicht, den lütjen, geelen Mann,
de jümmer pünktlich ganz froh opstohn kann,
und denn in Dustern no de Arbeit föhrt,
wie sick dat for een gooden Mann gehört.

2. An jeden Kasten holt he eben an
und schmitt de Breefe rin so gau he kann,
dortoo de Bildzeitung vull Tratsch und Schmeer,
den geilen Playboy schmitt he achterher.

Refr.: Dor kummt he all, de lütje Postillion
und bringt di Subvention ne Million.
Und wie ik see een riesengroot Pokeet
von dat Finanzamt mit eenen Stürbescheed.

3. Ist he alleen und süht ehm so licht keener,
schmitt he den Schiet in eenen Müllconteener,
dat spoort ehm Arbeit und veel unütz Tiet,
und de bedruckte Schiet kummt glicks op Siet.

4. Süht he ne Froo in Spitzen-Neekligee,
wart he ganz schwach und seggt bestimmt nicht NEE.
De Strootenkinner roopt to ehm ganz luud:
„ Geh rein, das tut der Mama immer gut !“

Refr.: Dor kummt he all, de lütje Postillion
und bringt di Küsse, so ne Million.
Und wie ik see een riesengroot Pokeet
mit Rosen in von een, de Helmut heet .

5. Kummt he ganz loot no Huus und is kaputt.
Glicks siene Froo ehm ganz beschnüffeln mutt.
„Du stinks no Nuttendiesel, bist verrückt,
du Lumpenhund, wen heest du woor beglückt!“

Refr.: Dor kummt he all, de lütje Postillion
und bringt von Lotto di ne Million.
Und wie ik see een riesengroot Pokeet
Rekloome in und di beschieten willt.

Heinz Tödtmann