Dat Bremer Dorp Orsten

 

Wi willt dat Dorp Leeste nun verloten, un koomt an de Ocht'n, wo de Footgängerbrögg up de Leester Vorwiesen geiht. Vondoog is dat'n schön'n Radfohrweg un'n Wanneıweg för Minschen, de geern frische Luft möögt. Dat de Vörwisch'n to dat Vöıwark Erichshof hört'n, is jo al seggt wurrn.

 

De harrn ok'n schöön'n langen Weg, wenn de dat veele Heu an't Huus bringen woll'n. Sünd sekerlich dör de Ocht'n föhrt mit de langen Wogens, oder de Ocht'n harr vör veerhunnert Johr noch'n annern Loop. Vondoog heet de Flur ”Zu den Voıwiesen”. De Weyher Gemeen hett dor smucke Bänke upstellt, dat de Wanderer sik dor utrauhn köönt. Is'n schöön'nt Stück Land, dor achter in de Eensomkeit, wat dor bitt an de Autobohn geiht. « Dor kann man't sehn, dat ok hier de Ocht'n noch'n Werserarm is. Non Karkweyher Westerfeld to hett man veel Woterpools, wo sik de Wildoonten up tummeln doot. Use Weg geiht ober wieter, wo man 1962 de Autobohn boot hett, wat de Hansalinie is. De Autobohn kummt von Hemeln ober de Werser, stott an den Weyher Blauen Werder, geiht an Orsten vorbi, snitt de Weyher Vorwiesen an, geiht ober de Ocht'n, un kummt up Bösen Kamp wedder up Leester-Weyher Land. Nun mööt wi, um an'n Werserdiek to komen, dör Orst'n, Bremerland föhm. Wi mööt unner Tunnels un Tobringers dör un stoht bold dor, wo fröher mol dat Korfhuus weer. Dat Korfhuus weer lange Johrn dat Bremer Landlokol an de Werser, wo de Bremer al um de Johrhunnertwende de Orster Erd-beem mit Schlagsohne geneet'n konn'n. Ik hebb mi dat mol vertell'n loten, von een olen Orster, de dat noch genau wuß. Orster Erdbeern, ut de Stroot'nmoker Schrebergoorns harrn in Bremen up'n Markt en goen Noom. Is al seggt wurrn, dat't veel Stroot'nmoker in Orst'n geew, de ok för den gesamten Stroot'nbo in'n Bremer Lan'n verantwortlich weem. To segg'n weer noch, dat düsse Strootinmoker Familien von Orsten bitt in use Tiet, mit ehre Kinner Platt snack'n doot. Wenn wi nun bi'n Korlhuus, wat vörn poor Johrn albrennt is, up'n Werserdiek sünd, sünd wi egentlich al wedder up Weyher Gebiet. Ik segg dat mit Inschränkung. Wat hier butendieks dat Gröönland is, seggt man "Blauen Werder” to. Düsse Blaue Werder is Fiskus, un von de Karkweyher Gemeen siet urolen Tiet'n verwaltet wurrn. De lüttjen Luer von Karkweyhe, de fröher noch lang'n, twee un mehr Keuh harrn, konn'n sik dor dat Heuland pachten, un hebbt von'n Blauen Werder veel Heu weghoolt. Dor wudd'n ok Geschichten vertellt von de Grasmeihers, de dor jedet Johr wedder henmossen. Von düsse Gesell'n scholl hier noch ene vertellt ween. Hier stoht wi up'n Werserdiek, un hebbt links de Korfinsel, wat noch Karkweyher Land is, mit'n Blauen Werder.

 

Heinz Tödtmann