Erntefest 1952

"Der ganze Ort, stets Hand in Hand, das ist der schönste Erntedank!"

As an 14. Septemmer 1952 de Sünn opgüng, konn keiner weet'n, dat an dissen Dach dat gröttste un schöinste Erntefess fiert wör, dat man op'n 'Exoff je beleevt hedd. Genau um Klock twei sett sek  de Erntezuch Beweegung. . De Exöschen haarn 10 Woogens bunt mookt, einer schöiner as de annere. De Woogens vorut güng de Speelmannzuch von Leisterhaid un de Lyra-Kapell'n. Lous güng dat bi Kemnau un de erste Statschoun weer de Buer Friedrich Meyer, dor woll man de Erntekroun'n afhool'n. De Riitveain Seek'nhüü'n hedd de Spitze obernoom'n un denn köim de Speelmannzuch unner Laitung von den Bundesspeelmannzuchfüürer H. Hespenheide. Un no de Lyra-Kapelle köim'n aal de bunten Fesswoogens. De Exöschen haars sek vonoom'n , aal de Berufe dortostell'n, de fö de Aarnt wichtich weern. De einen föiern de lesden Garb'n in, de Müller weer bi'n Mool'n, de Bäcker bi'n Back'n. "För diese Bloum un Plant'n willt wi hüt dem Schöpfer danken", dat weer de Sinnspruch von ein schöin'n Bloum'nwoog'n. Annere hebbt bottert, weevt oder spunn'n, de Imker hool'n Honnich in un out de Brouerei weer nich vegeet_n, De Kinner haarn ern Spooß an den schöin'n Zeeg'nbockwoog'n met schöinen Bloum'n un Frücht'n. De Exösch'n haarn an aals dach. Aal Veain'n hebbt sek bedeilicht: de Freiwillige Füerweer, de Schützenveain und nich toless de MGV, de dat Fess grout optoog'n haar bi den man sek gesonnert bedank'n mutt. Ganz Exoff weer op de Bein'n. De Landlüer op de Woogens löit'n de Buddels krais'n un de Sünn lach un frai sek wi aal de, den an'n Stroot'nrand stünnen un klatscht'n. As man bi Friedrich Meyer de Erntekroun afhool'n dä, hedd he 'n poar Wöier dorto sech, vo allen, dat he sek frai, dat de Erntekroun op sin Hoff afhoolt wöör un he hedd ouk noch mool Dank an den MGV sech. Dorno hedd de Ernteköinigin Annemarie Schweers das Erntefessgedich vodroog'n. Dorno föier de Woogen met de Erntekroun'n bi luuter Maarschmusik an de Spitz wiiter dör de Stroot'n von Exoff. As aals toenn weer, hedd man noch düchtich fiert.  

de Ress  is noch in Abait

Heinz Tödtmann