Refr.. Stieg in dat groote Schipp, wi föhrt in’t nee’e Land,
wo Freeden und Freeheit bekannt, een rieket Land,schönet Land.
Dor wasst veel bunte Bloom, de Bööme in den Heben
so wie in Paradies, und Honnig schall’t dor geben.

1. Besinn nicht lang, heff Mood, wi willt no anner Siet,
bevor Gewitter, Krieg, noch is de rechte Tiet.
Wenn du dien Glück nicht sochst, wat ik di ehrlich segg,
gewinnst du hier gor nix, dat Glück schwommt di so weg.

2. Nimm mit den eenen Kuffer, full Glooben,Hopen Leev.
„ Verleer em nich“,seggt Vadder, „denn geiht mit di nix scheef.
Kiek op de Kompassnodel, behol de Richtung bi.
Wiet achtern Horizont verirrst du di denn nie!“

3. Nu giff di eenen Ruck, dat is doch gor nicht wiet.
Ik hör de Glocken all, dat warrt ne schöne Tiet.
Dor wasst veel Mais und Weeten in Sünnenschien und Regen.
Wo Peer und Beester groost, wat is dat for een Segen.

4. Nu tüddel nicht, vertroo. Wer opbrickt, de kann hopen.
Du bist gesund und klook. De Welt steiht di nu open.
Sind wi denn endlich dor, warrt diene Oogen gleuhn,
und du dien Leben lang in’t nee’e Land di freun.