Ein is dout bleeb'n

Wenn ein sturb'n weer, hett man as erst'n den nöichst'n Noober Bescheid sech. Un de hedd denn de Doudesnorich an de annern drei Noobers wiitergeeb'n. Dat weer nämlich sou, dat de veer Noobers sek um aals kümmern moss'n. Se güng'n in dat Trouerhuus un obernöim'n de noutwennig'n Aabait'n, de Angehörig'n töig'n sek tröich.Als erstes möik'n se dat Finster oop'n, dormit de Seil ruutfleig'n konn un de Spiig'l wurd touhangt, wail sons de Doue noch ein'n annern ut de Familie achterhertein de un wenn de Buer sturb'n wwer, wurd ouk noch dat Fuer in'n Herd utmookt. Denn hebbt se de Liik wusche'n un dat Douenhemd antoog'n. Dat Douenhemd, dat Liik'nlook'n un de Brea fo den Saach leig'n souwisou up jeden Hoff peroot. Einer von de veer Noobers hett den Doudenbitter mookt un hett de Verwandt'n, den Pestoer, den Küster un den Saachdischer Bescheid sech.

 

Ers wenn de Doue upboart weer, un siin Liik'nhemd anhaar, güng einer in de Stuub'n to de Angehörig'n un se "Wi sind fertich!" De Liik weer upboart un de Saach bleiv oop'n, dormit jeder sek den Douen noch mool ankiik'n konn. Bevo man den Saach toumook'n döin, se einer von de Noobers: "De den Doud'n noch mool sein well, mach herkoom'n!" Dorno wurd de Saach tomookt.

 

Bi de Trouerfier stünn'n twei oder drei Doud'nlichter up'n Saach. Wenn de Fier toenn weer, hedd man den Saach up'n Letterwoog'n up twei Bund Strou stellt. Up jeder Siit von'n Saach leich nochmool je ein Bund Strou. De Dreegers nöim'n Upstellung up jeder Siit von den Liik'nwoog'n, vo denn mais veer Peer spannt weern. Un denn güng dat up'n Kaakwech no'n Kaakhoff. Hier un dor hedd man den Saach noch einmool um de Kaak'n droog'n.

 

Wenn denn de Saach unner de Er weer, geiv dat noch ne Nofier inne Wirtschaff. Man woll fier'n wail man jo noch leben döin un möikt dat mit Kaffi un Botterkouk'n un hauptsächlich mit Brammin. Ditt sougenannte Fell versuup'n hedd fook'n 'n gans böis Enn noom'n. 

Heinz Tödtmann