Pech hatt

Vorwech, ek föer gern Auto, ek bin ouk gern fix unnerwechs. Ober wenn dor'n rund Schild stait mit einer Zool dorin, houl eb mi dor an, tomiinnes ungefähr. Wat ek ni´ch afkann, wenn Autos achter mi dat Drängeln anfangt. Denn kriich ek sofort'n dick'n Haals. Ek bin gistern up de Autoboon no Hamboch, Reche Siit blous Lasswoog'ns, ek links. Man droff blous 80 föern un ek weer woll mit 90 dorbei. Do köim einer von achtern anfloog'n un föer mi bold inne Hack'n un weer an Drängeln un an Doun. Miin Haals wutt all jimmer dicker. Wenn man siine Gegend kennt, hett man jo'n Vodeil. Ek föer also miine 90, ek konn ouk slecht einen von de Lasswoog'ns oberhool'n. As ek viilich 500 Meter von de Windmööl'n wech weer, hebb es Gas geeb'n, ein Lasswoog'n oberhoolt un sofort wo afbremst up 80. Wi soun Hings schöit dat groute Auto, wat drängelt har, an mi vobi, do köim ut haitern Himmel n'Blitz. Ek keik blous miin Frou an, de neben mi seit, un weer an Griin'n. Tscha, sou is dat eben, manche hebbt manchmool n'beet'n Pech! Viillich har he beeter dat Drängeln loot'n.

 

retuer

Heinz Tödtmann