Dat Glücki in'e Marsch (Riemels)

 

Wenn in'e Marsch de Wittdoorn bleıht
Denn sünd de Knick”n Witt.
Denn süht bold ut, as wenn dat sneıt
Mi dat denn ut'n Huuse tüht.


Ik mutt denn rut, dat miene Lungen
Otmen köönt den herben Duft. 
Wo foken hebbt lies mien Leder klungen
De ik sung in'e Vöriohrsluft.


Un jedet Johr, wenn Maidag kummt
Wi kann dat anners ween,
De Imm n genau as froher summt
Dat Wunner lett mi nich alleen.


In Wald un Wisch'n, Feld un Fluur
Mag ik gerne wannern.
So geern mog ik up miene Tour
Mitnehmen all de Annern.


Umsüüst is doch de frische Luft
Umsüüst de Sünn an°n Heben.
Um di weiht de feine Duft,
Den de Wisch'n di doot gewen.


Wat bün ik riek, wennt Vöıjohr is, 
Wenn de Wittdoorn bleiht.
Jummer sing ik denn ganz lies,
Wenn`t man noch lang'n so bliewen deit.

 

Heinz Tödtmann