Kalle Isenknee

Refr.. „ Kalle, Kalle, Kalle Isenknee,
segg mool, deit di dat denn gor nicht weh.“

1. Kalle weer noch gor nicht ganz so old.
Siene Kneen weern stiff und richtig koolt.
Und de Doktor gev em een Geschenk,
möök em gau ut Isen een Gelenk.

2. Op den Trecker sitt he jümmer geern,
wie een jungen Keerl op siene Deern,
gifft denn Gas und föhrt rasant und schlank,
bit Klock 12 , dann is ok leer de Tank.

3. Erika, de töft an Middagsdisch.
Fredag is, nu gifft dat wedder Fisch.
Denn leggt he sik sacht in’t warme Bett,
Gott sei Dank, sien Ruh hett he nu rett!

4. Kalle wie een Igel ganz deep schloppt,
hört nu Erika, wie se em roopt:
„Stoh nu op, du musst wat endlich doon,
nächste Nacht denn kannst di wedder schoon!“

5. Mit sien Isenkneen in Schwiensgalopp,
sett he sik op sienen Trecker rop.
He süht Jörg, vertellt em dit und dat:
„ Ik föhr Gülle mit dat oole Fatt!“

6. Kalle leeg mool unnern Appelboom,
harr een wunnerschönen Liebesdroom.
Doch mit Schreck wookt he op eenmool op.
eene Kreih, de scheet em op den Kopp.

Heinz Tödtmann