Wi Dörpkinner

1. Wi Kinner koomt vom Lanne, achtern Werserdieck,
von Dörpen, use Heimot, dor is us groote Riek.
In Feld und Wald und Wischen, mit all de Kreatur,
leevt wi mit Lief und Seele, mitten in de Natur.

2. Hier bleuht de Bloomen, Rosen und Appels, Beern im Goorn.
Hier singt de Vogels Leeder, im Mai wird Schoope schoorn.
Im Sommer in’e Werser, dor kannst du bleeksteert boorn.
Im Dörp bist du noch Minsch und föhlst di nicht verloorn.

3. Hier bist du nicht alleene, gehörst jümmer dortoo,
per DU mit veel Vertrooen, dat mookt di alltiet froh.
Man helpt sik gegensitig, dat lindert jede Not.
Man fiert gemeensoom Feste und backt dat däglich Brot.

4. Und bin ik wie een Vogel, ganz wietweg in’e Welt,
alleene in de Fremde, mutt dor verdeen mien Geld.
Denn denk ik an mien Mudder, an Vadder und to Huus,
an Meta,Jan und Heini und „mail“ jem eenen Gruß.

Heinz Tödtmann