No Melchıorshusen nun wi koomt
Dat ıs no Melchior benoomt
De hett en Goot un Land hier hard
Wat von de Ool'n vertellt so ward
Een Oortsdeel heet noch Herrenweıde
An de Grenz tor Wulfhoper Heide
Dat hier ok stohn hett mol'n Slott
Is antonehmen doch nun to loot
Man scholl sık denken de ole Stäär
Wo dat grote Huus mol weer.
Wenn Eener dä noch sowat weet n
Denn weer dat seker Sıemers Eek'n
De dor ın de Weıde steıht
Dor achter up'e Leesterheıd
Man de schöne ole Boom
Lett ok de Tıet'n so vergohn
Wo geern de Eek woll sowat möök,
Wenn se konn snacken use Spröök
Fıefhunnert Johr un noch veel mehr,
Se woll al Sıemers Eek'n weer.
Noch wat hebbt wı ın Leesterheıd
Wat all de Luer mookt jummer Freıd
Dat sünd de Fuuhrn mıt Schützenhalle
Wo ınloodt ward ton Schützenballe
Ja, scheten kann man dor so schöön
Man kann so schöön dat Swarte sehn
Achtzıg Johr ıs't nu al her,
Dat jummer Schützenfest hier weer
Mag in de Leesterheıdschen Fuuhrn,
Dat Feste fiern nach lange duurn.
Wo fröher an de groot'n Stroot'n,
All de Kutschers de Rauh genoot'n,
Steiht Dammschmidts Huus, de ole Smeer
Man konn ok hier an düsse Stäär
Goot eet°n, drinken, denn de Köök
För all de Fohrers allet möök.
De Peerbeslag Weer up de Dääl.
Fofftig konn”n dor stohn, so veel.
Wat weern dat doch för schöne Tiet'n,
As de Luer hier keem'n von all'n Siet'n.
En Rennbohn is de Stroot'n wurrn.
Wi lang mag dat woll noch duurn,
Dat Leesterheide, Melchiorshusen,
Jem oberkummt dat kole Grusen,
Eenmol ganz en Stadtdeel ward?
Mann oh Mann, wi weer dat hart.
Dat schöne ole Leesterheide,
Wo eenstens weer de Herrenweide.
Wo Melchior, de Groof mol weer,
Dor an de schöne ole Stäär.
De Hombach geiht dör Leesterheid,
Non Möhlenkamp, dat is'n Freud.
Wer hett sik dor as Heidscher Jung'n,
Domols woll noch keen Fische fung'n.
Hett in'n Sommer'n Bad mol nohmen,
Wenn he ok konn dor nich in swommen.
Dor up de Weiden, saftig un gröön,
Geiht all dat veele Veeh so schöön.
Un up de Heide waßt dat Kuurn,
Schöön dat Dorp, wer dor geboom.
¬